به روز  رسانی

به روsharifi10     Sa95270a

هیات مدیره

sharifi10

Sa95270

sharifi10

مقاله های تخصصی

×

صفحه شخصی صالح شریفی

وبلاگ شخصی : علمی _ آموزشی صالح شریفی

به روز رسانی

برچسب‌ها: به روز رسانی

+ نوشته شده در شنبه هجدهم تیر ۱۴۰۱ ساعت 12:59 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

مدیریت ریسک یا مدیریت خطر

مدیریت ریسک چیست؛ آشنایی با مراحل انجام و اهمیت آن - چط

هر پروژه در طول عمر خود (از ابتدای شروع کار تا انتهای آن و رسیدن بصصصه اهداف تعیین‌شده) با فرصت‌ها و ریسک‌هایی روبه‌رو می‌شود. ریسک‌ها همان عوامل خطرسازی هستند که می‌توانند در اجرای پروژه اختلال ایجاد کنند و باعث شکست آن شوند. برای جلوگیری از این خطرات احتمالی، مدیریت ریسک امری کاملا ضروری است. این مقاله را بخوانید تا ببینید مدیریت ریسک چیست و چرا از اهمیت زیادی برخوردار است.

مدیریت ریسک چیست؟

مدیریت ریسک به فرایند شناسایی، تحلیل و پاسخ به عوامل خطرساز گفته می‌شود که در طول عمر یک پروژه ممکن است رخ بدهند. اگر مدیریت ریسک به‌درستی انجام شود می‌تواند با کنترل وقایع آینده، از خطرات احتمالی پیش‌گیری کند.

برای روشن شدن این موضوع به مثال زیر توجه کنید:

فرض کنید برای انجام یک فعالیت در شبکه، به توسعه‌ی فناوری جدیدی نیاز است. مدیر پروژه یک برنامه‌ی زمان‌بندی شش‌ماهه برای آن تنظیم می‌کند، اما نظر کارکنان فنی این است که این کار حداقل به ۹ ماه زمان نیاز دارد. اگر مدیر پروژه فردی پیشگام باشد و به‌موقع دست‌به‌کار شود، تیم پروژه می‌تواند بلافاصله یک برنامه‌ی اضطراری تدوین کند. در این‌صورت پیش از موعد مقرر، مشکل زمان حل خواهد شد. در غیر این‌صورت تیم پروژه (که هیچ برنامه‌ی اضطراری‌ای تدوین نکرده است) نمی‌تواند کاری انجام بدهد. در حالی‌که بسیاری از کارها ناتمام مانده است، مهلت انجام پروژه به پایان می‌رسد و مدیر پروژه تازه به فکر مدیریت بحران می‌افتد. به این ترتیب وقت ارزشمند اعضای تیم به‌سادگی هدر می‌رود.

مدیریت صحیح ریسک نه‌تنها احتمال رخ دادن آن، بلکه دامنه‌ی تأثیرات آن را نیز کاهش خواهد داد.

سیستم‌های مدیریت رپ

سیستم‌های مدیریت ریسک علاوه بر شناسایی ریسک‌ها و تعیین کیفیت‌شان، می‌توانند تأثیراتی را که بر پروژه می‌گذارند نیز پیش‌بینی کنند. پذیرش یا عدم پذیرش ریسک معمولا به سطح تاب‌آوری (tolerance level) مدیر پروژه بستگی دارد.

اگر مدیریت ریسک به‌طور منظم برای شناسایی مشکلات احتمالی و یافتن راه‌حل آنها انجام شود، به‌راحتی فرایندهای دیگر ازجمله سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی، بودجه و کنترل هزینه را کامل خواهد کرد. مدیر پروژه‌ای که در این زمینه پیشگام باشد، می‌تواند تا حد زیادی از وقوع اتفاقات غیرمنتظره در طول عمر پروژه پیش‌گیری کند.

مدیریت ریسک یک فرایند مستمر است

مدیریت ریسک نه‌تنها در ابتدای پروژه، که باید در سراسر طول عمر پروژه انجام شود. به‌عنوان مثال اگر مدت زمانی که برای انجام یک پروژه برآورد شده سه ماه است، ارزیابی ریسک حداقل باید در پایان ماه اول و پایان ماه دوم صورت گیرد. در هر مرحله از عمر پروژه باید ریسک‌های جدید را پس از شناسایی و تعیین کیفیت، ارزیابی و مدیریت کرد.

پس از آنکه تیم پروژه تمام ریسک‌های احتمالی را که ممکن است موفقیت پروژه را به خطر بیندازد، شناسایی کردند، حال باید ریسک‌هایی را که احتمال رخ دادن آنها بیشتر است انتخاب کنند. این انتخاب باید بر اساس تجربیات گذشته، آموخته‌ها، اطلاعات موجود و نظایر آنها صورت گیرد.

معمولا اوایل کار یک پروژه ریسک‌های زیادی وجود دارد و هرچه پروژه جلوتر می‌رود به آن ریسک‌ها نزدیک‌تر می‌شود. بنابراین مدیریت ریسک باید از همان ابتدای کار آغاز شود و پا‌به‌پای پروژه پیش برود.

نکته‌ی مهمی که در اینجا وجود دارد این است که به‌طورکلی فرصت و ریسک در طی برنامه‌ریزی پروژه (ابتدای چرخه‌ی عمر پروژه)، در سطح نسبتا بالایی باقی می‌مانند. اما به دلیل اینکه میزان سرمایه‌گذاری در این مرحله پایین است، مقدار مخاطره‌ی مالی اندک خواهد بود. در مقابل در طی اجرای پروژه، سطوح ریسک به‌تدریج به کمترین میزان خود می‌رسد؛ چراکه موارد ابهام‌آمیز کم‌کم شناسایی می‌شوند. اما از آنجا که منابع سرمایه‌گذاری شده‌ی موردِنیاز برای تکمیل پروژه افزایش می‌یابد، میزان مخاطره‌ی مالی نیز افزایش می‌یابد.

پاسخ به ریسک

پاسخ به ریسک به‌طور‌کلی شامل موارد زیر است:

  • اجتناب: از بین بردن ریسک یا تهدیدی خاص با از بین بردن علت آن؛
  • تعدیل: کاهش ارزش مالی مورد انتظار یک ریسک از طریق کاهش امکان وقوع آن؛
  • پذیرش: پذیرش عواقب ناشی از ریسک؛ این کار اغلب از طریق توسعه‌ی یک برنامه‌ی اضطراری برای رویدادی که ممکن است رخ بدهد صورت می‌گیرد.

برنامه‌ی اضطراری

برنامه‌ای است که در آن اعضای تیم روی فرایند حل مشکل احتمالی کار می‌کنند. نتیجه‌ی نهایی طرحی است که درست در لحظه‌ی وقوع ریسک چاره‌ساز خواهد بود.

هدفی که تیم پروژه برای دستیابی به آن تلاش می‌کند، توانایی مقابله با موانع و محدودیت‌هایی است که اجازه نمی‌دهند کار پروژه (به دلیل اتمام زمان یا بودجه) با موفقیت انجام شود. برنامه‌ی اضطراری به تیم اطمینان می‌دهد که اگر در مسیر پیش‌رو با مشکلاتی مواجه شدند، بتوانند به‌سرعت راه‌حلی برای آن بیابند و بدون مشکل به کار خود ادامه بدهند.

چرا مدیریت ریسک انجام می‌شود؟

مدیریت ریسک ۴ هدف اصلی را دنبال می‌کند:

  • شناسایی ریسک‌های احتمالی؛
  • کاهش یا تعدیل ریسک‌ها؛
  • فراهم کردن اصول منطقی برای تصمیم‌گیری بهتر در رابطه با ریسک‌ها؛
  • برنامه‌ریزی.

ارزیابی و مدیریت ریسک‌ها بهترین راه مبارزه با حوادث ناگوار سر راه پروژه است. با ارزیابی برنامه برای مشکلات بالقوه و راهبردهایی برای رفع آنها، شانس موفقیت تیم بهبود خواهد یافت.

با مدیریت صحیح، ریسک‌های با اولویت بالاتر شناسایی می‌شوند و هزینه‌های احتمالی ناشی از آنها در طول اجرای پروژه مدیریت خواهند شد.

مدیریت ریسک چگونه انجام می‌شود؟

رای چگونگی مدیریت ریسک، ابتدا باید تمام منابع مختلف ریسک را در نظر گرفت. این منابع بسیار زیادند و نمی‌توان به‌سادگی فهرست جامعی از آنها تهیه کرد. اما همین فهرست می‌تواند یک راهنمای ذهنی اولیه برای تیم پروژه باشد تا با مراجعه به آن بتوانند بخش عمده‌ای از خطرات ممکن بر سر راه پروژه را شناسایی کنند.

منابع مختلف ریسک شامل موارد زیر هستند:

بخشی که به مدیریت پروژه مربوط است

  • مدیر ارشد، فعالیت مربوطه را به‌عنوان یک پروژه به رسمیت نمی‌شناسد؛
  • پروژه‌های زیادی هم‌زمان در دست اقدام هستند؛
  • تعهدات برنامه غیرممکن است؛
  • ورودی‌های عملی در مرحله‌ی برنامه‌ریزی وجود ندارد؛
  • هیچ‌کس مسئول کلی اجرای پروژه نیست؛
  • کنترل ضعیف تغییرات طراحی؛
  • کنترل ضعیف تغییرات مشتری؛
  • درک ضعیف از کار مدیر پروژه؛
  • انتصاب نادرست مدیر پروژه؛
  • عدم برنامه‌ریزی و کنترل یکپارچه‌ی پروژه؛
  • سازمان قادر به فراهم کردن منابع نیست؛
  • برنامه‌ریزی پروژه واقع‌گرایانه نیست؛
  • ناتوانی در رسیدگی به هزینه‌های پروژه؛
  • وجود تضاد در اولویت‌های پروژه؛
  • دفتر سازمان‌دهی ضعیف پروژه.

منابع خارجی

۱. منابع خارجی غیرقابل پیش‌بینی

  • الزامات قانونی پیش‌بینی نشده؛
  • بلایای طبیعی؛
  • خراب‌کاری، کارشکنی و اثرات جانبی پیش‌بینی نشده.

۲. منابع خارجی قابل پیش‌بینی

  • ریسک بازار یا ریسک عملیاتی؛
  • ریسک اجتماعی؛
  • ریسک محیطی؛
  • تورم؛
  • نوسانات نرخ ارز؛
  • رسانه‌ها.

۴. منابع خارجی قانونی

  • تخلف در علائم تجاری و مجوزها؛
  • شکایت به دلیل نقض قرارداد؛
  • مشکلات کارگر یا محل کار؛
  • دعوی قضایی به دلیل قانون مسئولیت‌های مدنی؛
  • قانون‌گذاری.

فرایند تجزیه و تحلیل ریسمدیریت ریسک - تجزیه و تحلیل ریسک

فرایند تجزیه و تحلیل ریسک اساسا به فرایند حل مشکل گفته می‌شود. ابزار کیفیت و ارزیابی برای تعیین و اولویت‌بندی ریسک‌ها، به منظور ارزشیابی و حل‌‌و‌فصل آنها به‌کار می‌روند.

فرایند تجزیه و تحلیل ریسک به شرح زیر است:

شناسایی ریسک

  • در این مرحله با بررسی فهرستی از منابع خطر احتمالی و همچنین تجربیات تیم پروژه و دانش آنها، همه‌ی خطرات بالقوه شناسایی می‌شوند؛
  • با استفاده از یک ابزار سنجش، این خطرات باید طبقه‌بندی و اولویت‌بندی شوند. تعداد ریسک‌ها معمولا از ظرفیت زمانی تیم پروژه برای تجزیه و تحلیل آنها و طراحی برنامه‌ی اضطراری تجاوز می‌کند. روند اولویت‌بندی به آنها کمک می‌کند تا خطراتی که هم تأثیر بیشتری دارند و هم احتمال وقوع آنها زیاد است، مدیریت شوند.

ارزیابی ریسک

  • راه‌حل سنتی برای مشکلات این‌گونه است که از شناسایی مشکل به سوی حل آن حرکت می‌کند. با این حال قبل از تلاش برای اینکه تشخیص داده شود مدیریت ریسک‌ها چگونه بهتر انجام می‌شود باید ابتدا علل ریشه‌ای ریسک‌های تعیین‌شده شناسایی شوند. در این راستا ممکن است پرسش‌های زیر برای تیم پروژه مطرح شود:
  • علل این ریسک‌ها چه مواردی هستند؟
  • این ریسک‌ها چگونه می‌توانند بر پروژه تأثیر بگذارند؟

پاسخگویی به ریسک

  • حالا تیم آماده‌ی شروع روندِ بررسیِ راه‌حل‌های ممکن برای مدیریت ریسک یا پیش‌گیری از وقوع احتمالی آن است. تیم پروژه ممکن است پرسش‌های زیر را مطرح کند:
  • برای کاهش احتمال وقوع این ریسک‌ها چه کارهایی می‌توان انجام داد؟
  • در صورت وقوع ریسک چگونه می‌توان آن را مدیریت کرد؟

تدوین یک برنامه‌ی اضطراری یا اقدامات پیش‌گیرانه برای ریسک:

  • تیم پروژه ایده‌هایی را که برای کاهش یا از بین بردن احتمال وقوع ریسک تعیین شده بودند، به وظایف تبدیل خواهد کرد.
  • وظایفی که برای مدیریت ریسک تعیین شده‌اند، به برنامه‌های اضطراری کوتاه‌مدت تبدیل می‌شوند که می‌توانند کنار گذاشته شوند. هنگامی که ریسک رخ داد، این برنامه‌ها روی کار می‌آیند و به‌سرعت اجرا می‌شوند. در صورت اجرای به‌موقع این برنامه‌ها نیازی به مدیریتِ بحرانِ ریسک نخواهد بود.

+ نوشته شده در پنجشنبه چهاردهم بهمن ۱۴۰۰ ساعت 11:8 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

به روز رسانی

به روز رسانی سیستم

۱۱بهمن ماه ۱۴۰۰

صالح شریفی. امروز سیزدهم بهمن ماه ۱۴۰۰ در سه راهی جاده مرکز انتقال نفت شهید قلندری پل بابا

+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم بهمن ۱۴۰۰ ساعت 2:37 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

اصول ایمنی و اتش نشانی

☰ منو خانه مقالات آموزش اصول ایمنی آتش نشانی آموزش اصول ایمنی آتش نشانی کاربر گرامی ،‌توجه داشته باشید ، مقالات موجود در وبسایت ، از بستر اینترنت و جستجو در سایت های اینترنتی ( بصورت خودکار) جمع آوری شده اند، لذا لطفا جهت یافتن منابع اصلی انتشار دهنده از موتورهای جستجو کمک بگیرید. اصول ایمنی آتش نشانی ( fire safety principles ) آتش نشانی چیست؟ آتش‌نشانی یا اطفا حریق، مجموعه اقداماتی است که برای مقابله با آتش انجام شده و شامل خاموش کردن، کنترل و یا هدایت آتش‌های ناخواسته می شود. اهداف آتش‌نشانی حفاظت از سلامت افراد، جلوگیری از آسیب به اموال و حفاظت از محیط زیست است. در همه کشورها سازمان آتش نشانی وجود دارد که وظیفه مقابله با آتش، سوانح و حوادث مختلف را برعهده دارد. آتش نشان فردی است که انواع مهارت های اطفا حریق و عملیات امداد و نجات را دارد. او از افراد و اموال آنها در برابر آتش و سایر خطرات محافظت کرده و در شرایط اضطراری به آنان کمک می کند. همچنین درباره مسایل ایمنی به افراد آموزش و مشاوره می دهد. خرید دوره اصول ایمنی آتش نشانی تاریخچه آتش نشانی نخستین شهر کشور که به تجهیزات و سازمان آتش‌نشانی مجهز شد، شهر تبریز بود. در سال ۱۲۲۱ ، روسها در این شهر نخستین سازمان آتش‌نشانی ایران را تأسیس نمودند که برج آتش‌نشانی تبریز از یادگارهای آن دوران است. دومین و سومین واحدهای آتش‌نشانی رسمی در جنوب کشور و در شهرهای مسجد سلیمان و آبادان برای حفظ تأسیسات ایجاد شده در پالایشگاه آن شهرها تأسیس شد. سپس با توجه به ایجاد زیر ساختهای اقتصادی در نقاط مختلف کشور، ایجاد واحدهای اطفایی در مناطق مختلف کشور آغاز گردید که می‌توان به احداث واحدهای آتش‌نشانی، در بلدیه آنروز نام برد که در قطب های اقتصادی و صنعتی کشور ایجاد شدند. آموزش پیشگیری و و اطفا حریق ، یکی از اهداف کلان آموزشی است که سازمان های آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری ها برای آن برنامه ریزی کردند. اصول ایمنی آتش نشانی باید به منظور مقابله با بحران های طبیعی و حوادث پیش بینی نشده رعایت شوند. اغلب، استفاده از وسایلی مانند شومینه و بخاری و آبگرم کن های نفتی یا گازی ، خطر حریق را افزایش میدهند. بدین صورت که گاهی گاز منو اکسید کربن به دلیل سوخت ناقص تولید شده و ممکن است به دلیل نامرئی بودن ، سهل انگاری و بی اطلاعی موجب خسارت و حریق شود . البته امکان دارد که عدم رعایت نکات ایمنی در بخش های ساخت و ساز نیز حادثه بیافرینند. در این مقاله قصد داریم به موضوعات و سرفصل هایی مانند ایمنی حریق ، آموزش آتش نشانی به کودکان و ایمنی در صنعت بپردازیم. تعریف ایمنی حریق ایمنی حریق به مجموعه ای از مطالعات و اقداماتی گفته می شود که هدف شان جلوگیری از آتش، کاهش اثرات یا واکنش در برابر آتش و کاهش صدمات ناشی از آن است. علم ایمنی در برابر آتش شامل مطالعات رفتار، دسته بندی، فرو نشانی و بازرسی آتش در قالب بخش های پژوهش و توسعه ، تولید و آزمایش است. روش های ایمنی در برابر آتش به دو دسته عامل (active ) و غیر عامل (passive ) تقسیم بندی می شوند: 1) روش های غیر عامل یا مقابل پیشگیرانه : شامل تدابیر و اقداماتی هستند که مانع از ایجاد و تشدید حریق شده یا احتمال آنرا کاهش می دهند. یکی از روش های غیر عامل مهم، استفاده از مصالح ضد حریق در ساختمان ها است. علاوه بر این، اجرای مانور های آمادگی و آموز ش های تخصصی نیز جز رو شهای مقابل پیشگیرانه محسوب می شوند. 2) روش های عامل یا مقابل پس از وقوع: شامل فعالیت های تشخیصی سریع بعد از وقوع حریق یا انجام اقدامات موثر است. از مهمترین روش های عامل میتوان به استفاده از سیستم های اعلام حریق اشاره کرد. علاوه براین، اقدامات مربوط به ایمنی در برابر آتش دارای سه مرحله پیشگیری از حریق، آمادگی برای اطفا حریق و واکنش در برابر حریق میشود. دوره ایمنی آتش نشانی که توسط مرکز آموزش مجازی پارس ارائه شده به علاقمندان امکان میدهد تا در زمینه آتش نشانی تجربه و اطلاعات مفیدی کسب کنند. انواع حریق ها و تعریف آنها به منظور سهولت پیشگیری و کنترل آتش سوزی ، حریق ها با توجه به ماده سوختنی به چند دسته تقسیم میشوند که شامل: حریق دسته A : اين نوع آتش سوزي، حاصل سوختن مواد معمولي قابل احتراق ، عموما مواد جامد و داراي تركيبات آلي طبيعي يا مصنوعي،است كه پس از سوختن از خود خاكستر به جا مي گذارند. حریق دسته B: اين آتش سوزی، به دلیل سوختن مايعات قابل اشتعال يا جامداتي كه به راحتي قابليت مايع شدن دارند ، عموما مواد نفتي و روغنها ي نباتي ،پديد مي آيد . اين حريق عموما، از طریق خفه كردن اطفا می شود . حریق دسته C: اين دسته، شامل آتش سوزي ناشي از گازها يا مايعات يا مخلوطي از آنهاست كه براحتي قابليت تبديل شدن به گاز را دارند( مانند گاز مايع و گاز شهري) . اين گروه، نزديكترين نوع حريق به دسته B هستند و عموما از طریق خفه كردن و سد کردن مسیر نشت اطفا می شود . حریق دسته D: شامل حريق هاي الكتريكي است . اما این دسته ،در تقسيم بندي اروپايي شامل گاز هاي آتش گير هستند. علاوه بر این، اخيرا دسته جديدي تحت عنوان K يا F اضافه شده كه به علت وسعت حريق ها ،جاي خود را باز کرده است . اين دسته، به حريق در آشپز خانه و روغن هاي آشپزي ارتباط دارد. حریق دسته E: اين دسته شامل حريق هاي الكتريكي است كه عموما در وسايل الكتريكي و الكترونيكي رخ می دهد (مانند سوختن كابلهاي تابلو برق يا وسايل برقي و حتي سيستم ها ي كامپيوتري). نامگذاري اين دسته نه بخاطر متفاوت بودن نوع ماده سوختني بلكه بخاطر مشخصات وقوع ، اهميت و نوع دستگاهی است كه حريق در آنها اتفاق می افتد . راه اطفا اين دسته حریق، قطع جريان برق ، خفه كردن حريق با گاز CO2 و هالوكربن است . آموزش اصول ایمنی آتش نشانی شیوه های اطفا حریق معمولا مهمترین نکته در هر آتش سوزی، جلوگیری از انتشار آتش است. روش های موجود برای اطفا حریق شامل روش های کلی و عمومی هستند. در کل، برای مهار آتش باید یکی از سه ضلع آتش شامل اکسیژن، حرارت و مواد اشتعال زا را کنترل و محدود کنیم. روش های کلی اطفا حریق عبارتند از: سرد کردن حریق: معمولترین و قدیمی ترین روش برای کنترل و خاموش کردن آتش است که عموما با استفاده از آب انجام می شود. این روش برای حریق های نوع A مناسب هستند. خفه کردن حریق: خفه کردن حریق به معنی پو شاندن روی آتش با موادی است که مانع از رسیدن اکسیژن به آتش می شوند. اگرچه این روش، برای همه حریق ها مناسب نیست اما برای اکثر آنها کاربرد دارد. این نوع خفه کردن در مواردی که آتش ، اکسیژن تولید می کند (مانند مواد نیتراته و زنجیره های عالی اکسیژن دار) و همچنین در جایی که مواد به سرعت آتش می گیرند، کارایی ندارد. علاوه بر این، موادی که به عنوان پوشش مورد استفاه قرار می گیرند باید سنگین تر از هوا بوده و یا حالت پوششی داشته باشند. مانع شدن یا از بین بردن مواد قابل اشتعال: این روش در آغاز حریق امکان پذیر و عملی است و میتوان برای اطفا حریق ، اقداماتی مانند قطع جریان ، جا به جایی مواد ، رقیق کردن ماده سوختنی و کشیدن دیوار حائل را انجام داد. کنترل واکنش های زنجیره ای: این روش بسیار پرهزینه و دشوار بوده و در آن از ترکیبات هالن ( مواد هالوژنه از مشتقات۴ CH یا C2H6 می باشند که بجای یک یا چند عنصر هالوژنه (شامل I، Br ،Cl، F) جایگزین شده است . هالن در هنگام اطفاء بدون بجای گذاشتن اثرات تخریبی و باقیمانده بر روی مواد و دستگاه ها می تواند بطور بسیار موثری ایفای نقش نماید . مکانیسم اثر هالن تا حدودی مشابه CO2 بوده و چون سنگین تر از هوا هستند می توانند بسرعت روی حریق را پوشانده و مانع رسیدن اکسیژن گردند. ) و جایگزین های آن و برخی ترکیبات جامد مانند جوش شیرین استفاده می کنند. آموزش آتش نشانی به کودکان هدف از آموزش اصول ایمنی آتش نشانی به کودکان، آمادگی آنها برای مواجهه با بحران های طبیعی و حوادث پیش بینی نشده است. این آموزش باید از سن مهد کودک تا دانشگاه ادامه پیدا کند و توسط کارشناس های سازمان آتش نشانی و به صورت برنامه ریزی شده انجام گیرد. جالب است که بدانید عمر این آموزش ها در مدارس فقط دو دهه است. هر ساله ، نیرو های عملیاتی و آموزش سازمان آتش نشانی در مدارس حضور پیدا کرده و دفترچه هایی حاوی شعارها ی ایمنی را به دانش آموزان اهدا می کنند و در طول سال تحصیلی به آموزش مباحث ایمنی می پردازند. مدارس و دانشگا هایی که خواهان یادگیری مبانی آتش نشانی باشند، میتوانند در دوره های تخصصی سه روزه تا یک ماهه شرکت کنند. در این دوره ها، مباحث کلی ایمنی توضیح داده شده و در صورت درخواست متقاضیان ، برنامه های خاص نیز برگزار میشود. این دوره ها برای همه مقاطع قابل اجرا هستند از جمله مزیت های این دوره آموزشی این است که فراگیری مباحث ایمنی از ابتدای کودکی موجب میشود تا فرد از بروز انواع خطرات جلوگیری کرده و یا در صورت وقوع خطر یا حاد ثه ، بتواند از این آموزش ها نهایت استفاده را ببرد. علاوه بر این، افزایش آموزش ایمنی، هزینه خدمات شهری را کاهش داده ، سطح زندگی را ارتقا می دهد و به طور قابل توجهی ، از حوادث غیر مترقبه ممانعت می کند. علاوه بر این، علاقمندان میتوانند در دوره اصول ایمنی آتش نشانی مرکز آموزش مجازی پارس شرکت کرده و مطالب کاربردی را برای آمادگی بیشتر یاد بگیرند. آموزش نکات ایمنی و اطفا حریق به دانش‌آموزان در مدارس موجب افزایش آگاهی آنها نسبت اصول اولیه ایمنی شده و آنها را با مقدمات مبانی حریق، کار عملی و شیوه استفاده از کپسول‌های اطفای حریق و تجهیزات اطفا حریق آشنا کرده و همین آموزش ها، خطرات را کاهش می دهند. ایمنی حریق در صنعت احتمال دارد که کارکنان محیط های صنعتی در معرض مواد منفجره یا قابل اشتعال قرار بگیرند. مجاورت با این مواد می تواند به سوختگی یا دیگر آسیب های مرتبط به آتش منجر شود و سلامت کارکنان را به خطر اندازد. حال ، به منظور آمادگی کارکنان برای مقابله با خطرات چنین مواد و محیطی، آنها باید در زمینه پیشگیری از این خطرات و مقابله به آنها ، در صورت مواجه شدن، آموزش ببینند. عالل عمده سوانح و حوادث ناشی از کاردر محیط های صنعتی را میتوان به مواردی مانند : تراکم کارکنان در محیط های کاری نسبتا کوچک افزایش قدرت ماشین آلات و تعدد مواد خطرناک افزایش سرعت حرکت ماشین ها و محدود بودن و سرعت کم عکس العمل کارکنان فقدان آموزش کافی برای کار با ماشین آلات خستگی و بی حوصلگی و افزایش اشتباهات کارکنان توجه بیش از حد به افزایش سطح تولید و در نتیجه افزایش ساعت های کاری عدم سرمایه گذاری در سیستم های حفاظتی و برنامه ریزی برای ایمنی کارکنان تعدد ماشین آلات در محیط های کوچک و ایجاد سر و صدای زیاد با وجود اقدامات ایمنی که کارگاه ها و محیط های صنعتی انجام میدهند، اما به نظر میرسد که این اقدامات کامل و کافی نباشند و خود کارکنان نیز باید گام هایی در جهت سلامت و حفاظت از خودشان بر دارند. اقداماتی که خود کارکنان نیز می توانند انجام دهند شامل شناسایی ، تشخیص و ارزیابی انواع سو ختگی ها ، یادگیری مطالب جدید و کاربردی در مورد رویه های سلامتی و ایمنی در برابر سوختگی ها و ارزیابی خطرات محل کار و تمرکز برای جلوگیری از آنهاست.

+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و هفتم آبان ۱۴۰۰ ساعت 23:40 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

پوپولیست چیست پوپولیست کیست ؟


صفحه اصلیخدمات نهاداجتماعیهم فکری مجازیچند رسانه ایارتباط با ما
پوپولیسم چیست؟ پوپولیست کیست؟تعداد بازدید : 472372
پوپولیسم چیست؟ پوپولیست کیست؟

پوپولیست یا همان اقدامات مردم باور یا عوام گرایانه را می توان در قالب اموری ارزیابی کرد که به دنبال رضایت عمومی و جلب پشتیبانی و حمایت مردم در حوزه های مختلف است که از این مسیر سیاستمداران می توانند به اهداف و خواسته های سیاسی، حزبی و گروهی نائل شوند. در برخی اوقات اقدامات پوپولیستی که از سوی مجریان یک کشور انجام می شود در قالب اقدامات عوام فریبانه قلمداد می شود و گروه ها و احزاب رقیب تلاش می کنند با تبلیغات گسترده و استفاده از رسانه به اینگونه اقدامات در راستای تخریب چهره مجریان امر، دامن بزنند.
به نظر می رسد در نظام جمهوری اسلامی ایران، دولت ‌های نهم و دهم که محمود احمدی نژاد ریاست آن را برعهده داشت، بیشترین هجمه را از موضوع «پوپولیسم گرایی» تجربه کرده است. رفتار دولت احمدی نژاد در قالب حضور در اقصی نقاط کشور در قالب سفرهای استانی و در بین مردم، ساده سخن گفتن با مردم، طرح مسکن مهر، پرداخت یارانه و اقداماتی از این قبیل، همواره با واکنش رسانه ها و احزاب رقیب روبرو می شد و متهم ردیف اول، محمود احمدی نژاد همواره به عنوان فردی پوپولیسم، عوام فریب و گداپرور معرفی می شد. ولی اکنون وقتی رفتار دولتمردان دولت یازدهم به خصوص شخص «حسن روحانی» را با مردم مشاهده می کنیم، متوجه می شویم، علی رغم انتقادهای گسترده ای که از احمدی نژاد حتی از سوی دولتمردان کنونی می شد، پوپولیسم تبدیل به یک سیاست دائمی شده است. حضور در شیرخوارگاه، تماشای فوتبال تیم ملی در جام جهانی در منزل توسط رییس جمهور، سفرهای استانی، تخصیص سبد کالا از جمله اقداماتی است که با انتشار آن در رسانه ها مجریان دولت یازدهم تلاش می کنند تا پیوند خود با مردم را نشان دهند این در حالیست که، اینان همان کسانی هستند که از چنین اقدامات «محمود احمدی نژاد» به شدت انتقاد می کردند.
اکنون به دو نگاه متفاوت درباره پوپولیست در ایران می پردازیم:
شهریار زر‌شناس، مؤلف و مدرس فلسفه غرب درباره دولت پوپولیست چنین می گوید: «اساساً دولت پوپولیستی یک مفهوم گنگ و تعریف نشده در ادبیات سیاسی است و به عنوان ناسزا و فحش به کار می‌رود. لیبرال‌ها وقتی از یک نظام به دلیل حضور مردمی خوششان نیابد این انگ را به کار می‌برند. آن‌ها می‌خواهند بگویند هر نوع گرایش مردم به سمت رهبران انقلابی و حمایت مردم از آن‌ها و همنوایی رهبران با آن‌ها، نشان دهنده عوام فریبی است و این را تحت عنوان پوپولیسم مطرح می‌کنند. ذات لیبرالیسم چون با انقلاب مغایرت دارد و نمی‌تواند اندیشه انقلابی را بپذیرد. به این دلیل هر حرکت مردمی و انقلابی را به عنوان مردم فریبی و عوام فریبی تخطئه می‌کنند».
اما در این میان محمود سریع القلم، استاد علوم سیاسی دانشگاه شهیدبهشتی نظرات تامل برانگیزی درباره پوپولیسم می گوید: «پوپوليسم يعني اينكه مردم پول اندكي بگيرند و براي يك ماه راضي باشند. افراد پوپوليستي با اين كار امتياز سياسي مي‌گيرند و هيچ كس هم نمي‌پرسد كه آيا اين كار منطقي است يا خير. يعني به جاي اصلاح فضاي كسب و كار و نظام مالياتي و برقراري روابط معقول بين‌المللي به آنچه مردم به اشتباه به آن علاقه‌مندند، تن مي‌دهد. نتيجه هم مصايب فراواني براي جامعه است».
با مقایسه این دو نگاه درباره پوپولیسم و اینکه اصولا چه دولتی را یا چه کسی را می توان پوپولیست خواند، می توان گفت بسته به نگاه های جریانی و حزبی و اینکه چه کسی در چه شرایطی سخن می گوید می تواند تعریف پوپولیست خوب یا بد باشد. بدین معنی که نمی توان حکم قطعی درباره خوب یا بد بودن پوپولیست ارائه داد.
در جمهوری اسلامی نمی توان تعریف غربی از پوپولیست را پذیرفت. اگر منظور از پوپوليسم، مردم‌باوري و توجه به خواست‌هاي اساسي مردم و نزديکي مردم و مسئولين و حضور آنها در متن زندگي و آشنايي با مشکلات آنها از نزديک و توجه و اهتمام به حل اين مشکلات باشد، پوپوليسم معناي منفي ندارد و چنين اموري هر چند با عنوان پوپوليسم، اموري پسنديده و شايسته است که به نظر می رسد در جمهوری اسلامی ایران اینچنین باشد. در حالیکه تعریف غربی ـ هربرت شیلر ـ از پوپولیسم می گوید: «عامه مردم افرادي ناآگاه، منفعل و ضعيف هستند».
پیوند ناگسستنی مردم و مسئولین در جمهوری اسلامی ایران بدین علت که ماهیت انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب مردمی بوده است باعث شده تفاسیر روابط بین مردم و مسئولین از سوی دانشمندان غربی یا اساتید غرب زده به گونه ای باشد که در قالب تعریف «رفتار پوپولیستی» آن هم به عنوان یک اقدام منفی تلقی شود. در حالیکه رابطه بین مردم با مسئولین در جمهوری اسلامی ایران، در قالب «ارباب ـ رعیت»، «حکومت کنندگان ـ حکومت شوندگان» نیست بلکه در قالب رابطه « امام – امت»، «خدمتگزار» و تعابیر از این قبیل می باشد.
پس می توان گفت، صرف حضور ملت در جریان های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نمی توان به عنوان «پوپولیسم گرایی بد» تعبیر کرد. اینکه بگوییم با قاطعیت پوپولیسم خوب یا بد است، امری اشتباه است. اگر رفتارهای پوپولیستی صرفا نمایشی باشد، چیزی که در کره شمالی می توان مشاهده کرد، قدر مسلم نمی توان گفت پوپولیست خوب است ولی اگر نشأت گرفته از ماهیت نظام و مردمی بودن حکومت باشد امری پسندیده و مطلوب است.


میثم آخوندی

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه آزاد اسلامی قزوین می باشد.نقشه سایت | RSS .طراحی و پیاده سازی : اداره کل فناوری اطلاعات و ارتباطات-واحد اینترنت

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و پنجم آبان ۱۴۰۰ ساعت 8:7 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

اتواع فوم آتش نشانی و موارد استفاده آنها

  1. صفحه اصلی
  2. مقالات آموزش آتش نشانی<
  3. فوم آتش نشانی چیست؟ معرفی انواع آن به همراه کاربرد هر یک<

فوم آتش نشانی چیست؟ معرفی انواع آن به همراه کاربرد هر

وقتی آتش سوزی رخ می‌دهد، اولین واکنش برای خاموش کردن آن معمولا استفاده از آب است. این موضوع از دیرباز اصلی ترین راه حل اطفا حریق محسوب می‌شده است. حال سوال اصلی اینجاست که آیا آب برای خاموش کردن تمامی آتش سوزی ها مناسب است؟

پاسخ این سوال قطعا خیر می‌باشد. به عنوان مثال برای آتش سوزی‌هایی که نوع سوخت آن‌ها روغنی است، آب نه تنها کمکی به اطفا آن نمی‌کند بلکه ممکن است خطراتی را هم به همراه داشته باشد. این موضوع برای آتش سوزی های الکتریکی هم صادق است. چون آب می‌تواند باعث برق گرفتگی شود. به همین دلیل در تکامل صنعت آتش نشانی و اطفا حریق، محصولی به نام فوم آتش نشانی تولید شده است.

اصطلاحات مهم در مورد فوم آتش نشانی

فوم با غلظت بالا : فومی است که بسیار با غلظت بالا تولید شده و در بسته‌بندی‌هایی مثل بشکه و سطل های درپوش دار عرضه می‌شود.

محلول فوم : وقتی فوم غلیظ را با درصد مناسب آب و توصیه شده مخلوط کنیم قبل از آن که هوا را به آن اضافه کنیم یک ماده مایع شکل به دست می‌آید که به آن محلول فوم می‌گویند.

فوم نهایی : بعد از این که به محلول فوم، هوا را اضافه کنیم، فوم نهایی به دست می‌آید. اضافه کردن هوا از طریق همزن های مخصوص و یا تجهیزات هوا دهنده انجام می‌شوم. فوم نهایی همان ماده ای است که برای اطفا حریق استفاده می‌شود.

یکی از موارد بسیار مهمی که پرسنل آتش نشانی و یا افراد دیگر باید در مورد آن آموزش ببینید، چگونگی استفاده از فوم آتش نشانی است. شرکت آتشران در این مقاله سعی می‌کند تا اطلاعات جامع و مناسبی در مورد فوم های آتش نشانی ارائه دهد.

اجزای تشکیل دهنده‌ فوم آتش نشانی

بیشتر از 50 سال است که فوم های مخصوص اطفا حریق ساخته شده اند و مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما چیزی که امروز از آن ها به عنوان فوم استفاده می‌کنیم هم دارای فرمولاسیون بهتر و اثر بخش تر بوده و هم از لحاظ محیط زیستی بسیار مناسب می‌باشند. البته لازم به ذکر است که فوم های امروزی در انواع مختلف برای مصارف مختلف تولید و عرضه می‌گردند.

مواد اولیه سازنده فوم ها

البته به طور کلی فوم ها از آب، حلال های مختلف، مواد ضد خوردگی، رنگدانه و ... ساخته می‌شوند. در ادامه به توضیح برخی از این موارد می‌پردازیم:

رقیق کننده ها: آب اصلی‌ترین عامل رقیق کننده‌ی فوم است.

حلال ها: شامل پروپانول، بوتوکسی اتانول، اتانول، تری اتانول آمین، اتیل گلیکول، تترا اتلین گلیکول دی متیل اتر، ایزو پروپانول، پروپان دی ال و... (البته برندهای مختلف از موارد مختلف با درصد های متفاوت استفاده می‌کنند)

مواد فعال سطحی: الکیل پلی گلیکو ساید، الکیل دی متیل آمید اسید، اکتیل فنوکسی پلی اتوکسی اتانول، سولفات منیزیم، فلور الکیل سورفکتنت و...

مواد دیگر: اسید استیک، سولفات آهن، سدیم کلرید، بیوساید (زیست کش ها)، رزین پلی ساکارید و...

انواع فوم آتش نشانی

فوم‌های آتش نشانی بر اساس فاکتورهای مختلف طبقه بندی می‌شوند. از جمله: روش تولید آن، کلاس حریقی که می‌توانند اطفا کنند، ساختار شیمیایی، درجه انبساط و غلظت و غیره. البته در یک تقسیم بندی کلی فوم ها به دو نوع اصلی مکانیکی و شیمیایی تقسیم می‌گردند. امروزه تولید فوم‌های شیمیایی تقریبا متوقف شده و در سطح بسیار محدودی تولید می‌گردند.

فوم‌های آتش نشانی از نوع شیمیایی

فوم های شیمیایی، از واکنش مستقیم دو ماده شیمیایی تولید می‌شوند که معمولا از حل شدن یک محلول قلیایی که اغلب بیکربنات سدیم است با اسیدی که بیشتر سولفات آمونیم است بدست می‌آید که مقداری آب و مواد پایدار کننده نیز به این محلول اضافه می‌شود.

فوم‌های آتش نشانی از نوع مکانیکی

همانطور که در بالا اشاره کردیم، امروزه تقریبا تمامی فوم‌های آتش نشانی از نوع مکانیکی هستند. این نوع فوم‌ها از مخلوط شدن فوم با غلظت بالا با آب تولید می‌شوند که نسبت هر کدام مشخص است. بعد از این کار نیز هوادهی صورت می‌پذیرد تا فوم نهایی آماده گردد. کیفیت نهایی فوم‌های مکانیکی بسیار بستگی به درجه اختلاط دارد.

در مورد فوم‌های مکانیکی نیز دو نوع طبقه بندی وجود دارد:

  1. نوع طبیعی
  2. نوع ساختگی

همچنین بر اساس غلظت نیز فوم ها را می‌توان در گروه های زیر قرار داد:

  1. انبساط پایین
  2. انبساط متوسط
  3. انبساط زیاد

فوم های آتش نشانی نوع طبیعی

فوم های پروتئینی منظم (PF): فوم های پروتئینی منظم از اولین فوم های مکانیکی به شمار می‌روند که به طور قابل ملاحظه ای از زمان جنگ جهانی اول تولید و مورد استفاده قرار گرفته اند. عموما فوم هایی که پایه پروتئینی دارند از سرعت انتشار پایین تری نسبت به فوم های سنتزی برخوردارند اما مقاومت گرمایی و پوشش مستحکم تری را ارائه می‌دهند و از خواص زیست محیطی متوسطی بهره می‌برند یا به عبارت دیگر فوم های پروتئینی نسبت به فوم های سنتزی در طبیعت تجزیه پذیرتر هستند.

منشا فوم های پروتئینی، منبع طبیعی است که از نظر پروتئین و اسید آمینه هایی همچون کراتین غنی شده باشند که می توان از سم، شاخ حیوانات، پر پرندگان و گیاهان به عنوان منابع اصلی تامین کننده این نوع از اسید آمینه ها نام برد. نمونه‌های تغلیظ شده آن با درصد های 3 و 6 درصد در دسترس است. این مدل از فوم را می‌توان برای مایعات قابل اشتعال و احتراقی که در مخازن نگهداری می‌شوند یا در واحدهای فرآیندی مورد بهره برداری قرار می‌گیرند یا تحت فرآیند حمل و نقل قرار گرفته‌اند، مورد استفاده قرار داد.

فوم های فلوروپروتئین (FPF): فوم های فلوروپروتئین از مشتقات فوم های تغلیظ شده پروتئینی محسوب می‌شوند که مقادیر کمی از مواد فعال کننده سطحی فلوئوردار به آن اضافه می‌شود. مواد فعال سطحی فلوئوردار شیمیایی به کار گرفته در آن شبیه همان ترکیبی است که با غلظت کمتر در فوم های AFFF توسعه یافته مورد استفاده قرار می‌گیرند ولی همین مقدار کم عاملی می‌شود تا این نوع فوم نسبت به فوم پروتئینی منظم، آسان‌تر حرکت کند زیرا مواد فعال کننده سطح با کاهش دادن کشش سطحی، قدرت سیالیت آن‌ها را افزایش می‌دهد. در عمل به دلیل این که فوم های فلوروپروتئین از مزایای متعددی نسبت به فوم های پروتئین برخوردارند برای عملیات اطفا یا پیشگیری از حریق مخازن بزرگ نفتی، پالایشگاه ها، پتروشیمی ها، صنایع شیمیایی و همچنین برای تزریق فوم در زیر سطح مایعات نفتی کاربردهای گسترده و فراوانی را به خود اختصاص می‌دهند اما برای عملیات فرودگاهی کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.

دو خواص بسیار مهمی که فوم های فلوروپروتئین را نسبت به فوم های پروتئین در اولویت قرار می‌دهد یکی از مقاومتی است که این نوع فوم در برابر ترکیب شدن با هیدروکربن ها از خود نشان می‌دهد و دیگری میزان سازگاری فوم است که نسبت به مواد شیمیایی خشک اطفا کننده در حد بالاتری قرار دارد.

فوم فلوروپروتئین تشکیل دهنده لایه ی نازک (FFFP): این نوع فوم، تری اف پی تلفظ می شود. پایه ی اصلی فوم FFF، فوم های پروتئین به اضافه مقدار مشخصی مواد فعال سطحی فلوئوردار شیمیایی است. این نوع فوم در مقایسه با فوم های FPF و AFFF از فرمولاسیون پیچیده تر و پیشرفته تری برخوردار است و همین دلیل آن را نسبت به دیگر فوم ها تبدیل به عاملی اثر بخش تر برای اطفاء حریق های مایعات قابل اشتعال و احتراق کرده است. فوم تغلیظ شده FFFP در غلظت های 3 و 6 درصد در دسترس است.

فوم فلوروپروتئین با تشکیل لایه ی نازک مقاوم الکلی (AR- FFFP): این نوع فوم که آ آر- تری اف پی تلفظ می‌شود و از ترکیب فوم پروتئین، مواد فعال در سطح فلوئوردار شیمیایی به همراه نوعی از پلیمرهای پلی ساکارید ویژه ساخته می‌شود. زمانی که این نوع فوم برای حلال های قطبی، الکل ها و یا هیدروکربن هایی که قابل حل در آب هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد، پلیمر پلی ساکاریدی موجود در آن با تشکیل غشاء محکمی سبب می‌شود که فوم از سوخت جدا شود و با این روش تا حد ممکن از تخریب پوشش های تولید شده خود جلوگیری به عمل می‌آورد. فوم های AR-FFFP در غلظت 3 و 6 درصد در دسترس هستند که غلظت 3 درصد آن برای سوخت های هیدروکربنی غیرقابل حل در آب و غلظت 6 درصد آن برای حلال های فوم ها همانند 3% AR-AFFF است به صورتی که می توان آن را برای هر دو نوع سوخت (الکلی و غیر الکلی) مورد استفاده قرار داد.

آشنایی با خاموش کننده های دستی برای اطفا حریق

فوم های آتش نشانی ساختگی

به فوم های آتش نشانی که اساسا از مخلوط کردن مواد فعال سطحی مختلف (دترجنت ها)، عوامل فوم ساز به همراه مقادیر مشخص از دیگر مواد افزودنی برای اجرای عملیات مناسب اطفائی تولید می شوند فوم های سنتزی گویند. در ساختار فوم های سنتزی مقادیر قابل ملاحظه‌ای مواد شیمیایی از جمله مواد فعال سطحی مختلف (دترجنت ها) مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین دلیل نسبت به فوم‌های طبیعی از درجه سمیت و خواص مخرب زیست محیطی بالاتری برخوردارند.

انواع فوم های ساختگی

فوم کلاس A: فرمولاسیون فوم کلاسA شامل ترکیباتی از جمله مواد فعال سطحی هیدروکربنی (سورفکتنت ها)، پایدارکننده ها، بازدارنده های و حلال‌ها است تا آنکه کشش سطحی آب را کاهش دهد و خواص نفوذپذیری و مرطوب کنندگی آن را نیز بهبود بخشد و از این طریق پوشش فوم چسبنده ای را ایجاد کند تا علاوه بر فرونشاندن بخارات قابل احتراق مواد، شرایط را برای عملیات خنک کنندگی آن ها فراهم کند.

عموما فوم کلاس A با غلظت خیلی کمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. درصد حجمی فومی که نسبت به آب بکار گرفته می‌شود ممکن است از دامنه ی 1/0 تا 1 درصد متغیر باشد. فوم های کلاسA را می توان علاوه بر اطفا حریق برای کنترل و محصور کردن حریق نیز مورد استقاده قرار داد زیرا همانند عوامل مرطوب کننده کشش سطحی آب را کاهش می دهند. این فوم را می‌توان برای انبارهای کاغذ، زغال سنگ، ساختمان های چوبی و... که نشیمنگاه حریق عمیقی دارند مورد استفاده قرار داد.

فوم های پر توسعه: فوم های تغلیظ شده پر توسعه از دیگر فوم های کلاسA محسوب می‌شوند که از ترکیبات دقیق دترجنت ها یا عوامل فعال کننده سطح (مخلوطی از مواد فعال سطحی مختلف با کیفیت عالی را دترجنت ها گویند) ساخته شده‌اند. فوم تغلیظ شده پرتوسعه با نسبت 5/1 تا 5/2 درصد با آب ترکیب می‌شود و سپس محلول ساخته شده با هوا مخلوط می‌شود تا به شکل فوم پر توسعه در آید.

فوم تشکیل دهنده ی لایه ی نازک آبی (AFFF): این فوم کاملا مصنوعی (سنتزی) است و فوم تغلیظ شده آن در غلظت 1، 3 و 6 درصد قابل دسترس مصرف کنندگان است. هدف اصلی از طراحی این نوع فوم به نحوی است که بتوان با فدا کردن خاصیت پایداری طولانی مدت و مقاومت گرمایی فوم به بالاترین سرعت گسترش حباب های فوم روی سطوح در حال سوختن دسترسی پیدا کرد.

فوم تغلیظ شده AFFF از ترکیب مواد سنتزی مختلفی تولید می‌شود؛ مواد فعال کننده سطحی غیر یونی حدود 1 تا 5 درصد و مواد فعال کننده سطحی فلوئورو کربنی تقریبا 5 تا 10 درصد حجم این مواد را تشکیل می‌دهند. حدود 20 تا 30 درصد حجم فوم را حلال هایی تشکیل می‌دهند که از نقطه جوش بالایی برخوردارند و می‌توانند شامل ترکیباتی از جمله کاهش دهنده های نقطه ی انجماد مانند اتر گلیکول، عوامل تنظیم کننده ویسکوزیته و تقویت کنندگان فوم باشد.

مقدار کمتر از یک درصد حجمی از این نوع فوم را نمک ها و ترکیبات فلزی تشکیل می‌دهند. درصد باقیمانده ترکیبات فوم را آب تشکیل می‌دهد. فوم تغلیظ شده شامل مواد فعال کننده فلورو کربنی سطح است که ضریب انتشاری برزگ تر از صفر دارند و به همین دلیل خاصیت توانایی تشکیل فومی را دارا هستند تا بتواند لایه نازکی را جهت فرونشاندن بخارات برخواسته از سطح مواد هیدرو کربنی ایجاد کنند، به این فرآیند، تشکیل لایه نازک گویند.

مقدار توصیه شده محلول فوم 3 و 6 درصد AFFF برای حریق هیدروکربن هایی که حلالیت کمی با آب دارند حدود lit/s.m 2 1/0 است در صورتی که مقدار به کارگیری محول فوم پروتئینی و فلوروپروتئینی مورد نیاز برای همان حریق lit/s.m2 16/0 است.

فوم تشکیل دهنده لایه ی نازک آبی مقاوم در برابر الکل (AR-AFFF): این نوع فوم ها برای هیدروکربن ها، حلال های قطبی و دیگر مواد سوختنی و محلول در آب مورد استفاده قرار می‌گیرند زیرا بر خلاف حریق‌های هیدروکربنی استاندارد، این گونه مایعات قابل اشتعال و احتراق، آمادگی آن را دارند که سریعا با آب ترکیب شوند و به همین علت نیاز به عملیات اطفا حریق مشکل‌تر و ویژه‌تری دارند.

مایعات آتش زایی همچون حلال های قطبی، الکل ها و دیگر هیدروکربن هایی که از قابلیت انحلال پذیری مناسبی با آب برخوردارند به دلیل خواص آب دوستی که دارند، قادر خواهند بود که هرگونه پوشش فوم تولید شده ای از فوم های تغلیظ شده ای همچون AFFF و یا فلوئورپروتئین را که به منظور اطفا حریق یا فرونشاندن بخارات ساطع شده از آن ها بکار گرفته می‌شود، تخریب کنند زیرا آب موجود در پوشش نهایی این گونه فوم ها تمایل کشیده شدن و جذب به سمت قسمت آب دوست آن ها (مانندOH) دارند.

بنابراین، در صورت تماس و یا ترکیب با همدیگر سبب تخریب، فروکش کردن و سپس ناپدید شدن حباب های فوم می‌شوند که در این صورت کل سطح ماده سوختنی از پوشش فوم بی نصیب شده و مجددا کلیه شرایط ایجاد عوامل اشتعال زا در آن محل احیا می‌شود. برای مقابله با مشکل فوق فوم های تغلیظ شده مقاوم در برابر الکل طراحی و تولید شده‌اند که مبنای ساخت و تولید آن‌ها همان اصول به کار گرفته شده در فوم AFFF است، به علاوه تغییراتی که در نسبت و درصد مواد شیمیایی مصنوعی و مواد فلوئوردار موجود در آن داده می شود؛ اما یکی از مهم ترین تغییرات و ترکیباتی که به آن اضافه شده تا خاصیت مقاوم بودنش در برابر الکل را تقویت کند، وجود ترکیبی به صورت پلیمر است که جرم مولکولی نسبتا بالایی دارد و بنا به دلایل متعددی اغلب از پلیمرهای پلیساکار بدی انتخاب می شود.

فوم هایAR-AFFF طوری طراحی می شوند که وضعیت 3 درصد آن‌ها برای سوخت های هیدروکربنی و وضعیت 6 درصد آن‌ها برای حلال های قطبی و الکلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین علت به صورت 6 درصد / 3 درصد نمایش داده می‌شوند.

در فرمولاسیون های جدید امروزی این گونه فوم ها طوری طراحی می‌شوند که غلظت 3درصد آن را بتوان برای هر دو نوع سوخت های هیدروکربنی و حلال های قطبی و الکلی مورد استفاده قرار داد. این نوع از فوم را به صورت 3 به 3 نشان می دهند.

زمان وقوع آتش سوزی چه اقداماتی انجام دهیم | آتشران

خصوصیات فوم

در حال حاضر هیچ کدام از فوم های تولید شده به تنهایی توانایی تامین عملکرد یکسانی برای کلیه رده های حریق را در پی نخواهد داشت. برای آن که فومی از اثربخشی مناسبی برای نوع حریقی که برای آن طراحی و تولید شده است، برخوردار باشد برای آمیزه‌ای از ویژگی‌های مهم فیزیکی را پشتیبانی کند تا با ایجاد تعادلی مناسب در این خصیصه‌ها، حداکثر رضایتمندی را برای کاربران جهت دستیابی به هدف مورد نظر به ارمغان آورد. حال بدین منظور به شرح ویژگی های مهمی از فوم می‌پردازیم تا بر اساس این خواص مقایسه نسبی بین آن‌ها امکان پذیر باشد.

قطعه قطعه شدن فوم: توانایی پوشش فوم برای گسترش و انتشار روی سطوح سوختنی که ممکن است در حین عبور از اطراف آن با موانعی که بر سر راهش قرار گیرد همراه شود، قطعه قطعه شدن فوم می‌نامند. قطعه قطعه شدن پوشش فوم در هنگام برخورد با موانع سر راه باید در حالی انجام پذیرد که به ساختار یکپارچه آن آسیبی وارد نشود. فوم باید دارای خواص هم چسبی خوبی باشد تا بتواند تاثیرات پوششی اثر بخشی را ایجاد کند اما بر عکس نباید ویسکوزیته بسیار بالایی داشته باشد زیرا گرانروی بالای فوم، میزان توانایی آن را در هنگام عبور از روی سطح مواد کاهش می‌دهد.

مقاومت گرمایی فوم: توانایی حباب های فوم را برای تامین استحکام و مقاومت لازم در برابر شعله‌های مستقیم و با تماس با سطوحی که دمای آن‌ها افزایش یافته است به طوری که کمترین تخریب در حباب ها ایجاد شده آن به وجود آید، میزان مقاومت گرمایی فوم می‌گویند.

مقاومت یا قدرت تحمل فوم در برابر مواد سوختنی: به میزان توانایی که فوم برای مقاومت در برابر ورود مواد سوختنی به داخل ترکیباتش از خود نشان می دهد و یا به میزان قابلیت ترمیم سطحی آن که برای به حداقل رساندن ورود مواد سوختنی به ساختار حباب های تشکیل شده از خود عرضه می‌کند، قدرت تحمل فوم در برابر مواد سوختنی یا مقاومت در برابر ورود مواد سوختنی گویند.

فرونشاندن بخارات: توانایی پوشش فوم برای فرونشاندن بخارات قابل اشتعال و جلوگیری از آزاد شدن آن‌ها از سطح مایعات را فرونشاندن بخارات گویند. میزان توانایی که فوم برای فرونشاندن بخارات تامین می‌کند برای اطفا حریق مایعات قابل اشتعال، پارامتری بسیار ضروری و حیاتی محسوب می‌شود. همچنین این ویژگی فوم باعث می‌شود تا اشتعال بخارات مایعاتی که هنوز گرفتار اشتعال نشده‌اند به شدت جلوگیری به عمل آید

+ نوشته شده در یکشنبه سی و یکم مرداد ۱۴۰۰ ساعت 21:39 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

مدیریت ریسک و اتواع ریسک

Type your search query and hit enter:

تمامی حقوق محفوظ است

لوگوی موسسه مشاوران امپ

Type your search query and hit enter:

مقالات حسابداری و حسابرسی

ریسک و انواع آن

مدیریت ریسک

مدیریت ریسک

بانک ها و موسسات مالی در سراسر دنیا و در اقتصاد های گوناگون کشور ها، به عنوان ارکان مهم و اثر گذار در انواع فعالیت های اقتصادی و بازرگانی شناخته می شوند.

اکثر اشخاص برای سپرده گذاری یا استقراض وجه نقد، با این نوع از نهاد ها سر و کار دارند و همچنین در کنار آن، دولت و مراجع نظارتی مالی، با ایجاد رابطه نزدیک با این موسسات، در صدد تثبیت سیاست های پولی و مالی و کسب اعتماد از توانایی و اثر بخشی مقرراتی که برای تامین سلامت اقتصادی و مالی جامعه وضع شده، می باشند.

در این بین، شناسایی انواع ریسک و خطراتی که عملیات گوناگون بانک ها و موسسات اعتباری را تحت شعاع خود قرار می دهد، یکی از ابزار هایی است که مدیریت ارشد می تواند با استفاده از آن، از وقوع خطرات احتمالی جلوگیری نموده و یا دامنه آسیب رسانی آنها را تا میزان قابل قبولی کاهش دهد که تحت عنوان مدیریت ریسک مورد استفاده قرار می گیرد.

مشاوره مالیات

مفهوم ریسک:

در واقع می توان گفت که ریسک ها حاصل از قرار گرفتن نهاد های مالی در برابر عدم قطعیت ها و عدم اطمینان از نتیجه رخداد ها می باشند. برخی مواقع می توان به کمک تحلیل های آماری، احتمال وقوع هر یک از نتایج محتمل را برآورد نموده و پیامد های آن را تا حدی پیش بینی کرد.

کاملا واضح و مشخص است که هر اندازه این بررسی ها جزئی و دقیق تر باشند و جنبه های مختلف را در نظر گرفته بگیرند، نتایج به دست آمده از فضای عدم اطمینان مطلق به سمت عدم اطمینان های نسبی حرکت خواهد نمود.

ماهیت و اثر ریسک:

اثر ریسک دارای سه نوع ماهیت متفاوت زیر می باشد:

  1. ریسک کوتاه مدت: این نوع ریسک به ریسک ناشی از عملیات و فعالیت ها مرتبط است.
  2. ریسک میان مدت: این نوع ریسک به تاکتیک های شرکت مرتبط است.
  3. ریسک بلند مدت: این نوع ریسک به استراتژی های کلی شرکت مرتبط است.

مدیریت ریسک:

اصطلاح مدیریت ریسک در تمامی کسب و کار ها شامل روش ها و فرآیند هایی می باشد که سازمان ها به منظور مدیریت انواع ریسک و استفاده از فرصت هایی که منجر به دست یابی به اهداف خاص بیزینس خاص خود استفاده می کنند.

بنابراین می توان گفت که مدیریت ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از اصلی ترین زیر شاخه های مدیریت ریسک هم در سطح جزئی و هم در سطح کلی قابل استفاده است.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله ارزیابی ریسک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

" />مدیریت ریسک و انواع آن

مدیریت ریسک و انواع آن

انواع ریسک:

در حالت کلی دسته بندی های مختلفی برای انواع ریسک در منابع گوناگون ارائه شده است که یکی از آنها، ریسک های تجاری (Business Risk) و ریسک های غیر تجاری (Non-Business Risk) می باشد.

ریسک ‌های تجاری، به ریسک‌ هایی گفته می شود که یک بنگاه یا کسب و کار، کاملا به آن واقف است و از آن برای ایجاد مزیت رقابتی و ایجاد ارزش برای سهامداران استفاده می نماید، در حالی که ریسک هایی که کسب و کار کنترلی روی آنها ندارد، ریسک های غیر تجاری نامیده می شود.

ریسک‌ های مالی (Financial Risks) در گروه ریسک ‌های تجاری قرار دارند که از زیان‌ های احتمالی در بازار های مالی ناشی می شوند.

ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک:

دسته بندی دیگری از انواع ریسک که به طور خاص روی ریسک های مالی تعریف می شود، عبارت است از ریسک های سیستماتیک (Systematic Risks) و ریسک های غیر سیستماتیک (Nonsystematic Risks).

ریسک های سیستماتیک یا تنوع ناپذیر (Nondiversifiable Risks) عبارتند از ریسک هایی که تمامی اوراق بهادار را تحت تاثیر خود قرار می دهند.

انواع ریسک سیستماتیک:

ریسک های غیر سیستماتیک یا اصطلاحا تنوع پذیر (Diversifiable Risks) آنهایی هستند که بر یک یا چند نوع اوراق بهادار اثر گذار می باشند.

انواع ریسک غیر سیستماتیک:

  • ریسک های اعتباری
  • ریسک های تجاری
  • ریسک های مالی
  • ریسک های نقدینگی
  • ریسک های عملیاتی

درواقع مطابق دسته بندی فوق، ریسک کلی یک دارایی یا یک کسب و کار به صورت زیر در نظر گرفته می شود:

ریسک های قابل اجتناب (غیر سیستماتیک) + ریسک های غیر قابل اجتناب (سیستماتیک) = ریسک کلی

و از آنجایی که عوامل سیستماتیک از شرایط کلی بازار و عوامل غیر سیستماتیک از شرایط خاص یک کسب و کار ناشی می شوند، می توان گفت:

ریسک کلی یک دارایی = ریسک های مختص شرکت + ریسک های بازار

همان گونه که پیش تر بیان شد، ریسک های مختلفی در دل ریسک های سیستماتیک و غیر سیستماتیک وجود دارد که شرح آنها در منابع مختلف ارزیابی و مدیریت ریسک گنجانده شده است.

در این میان چهار ریسک اصلی موجود هستند که تاثیر گذاری بیشتری نسبت به بقیه دارند و در بحث اندازه گیری و مدیریت ریسک نقش پررنگ تری را ایفا می کنند که در ادامه مطلب به آنها پرداخته شده است.

خدمات حسابداری شرکت ها

ریسک های بازار:

ریسک بازار، به ریسک های زیان ناشی از حرکات یا نوسانات غیر منتظره در قیمت ها یا نرخ های بازار گفته می شود.

در حالت کلی نمی توان ریسک بازار را از ریسک هایی هم چون ریسک اعتباری و عملیاتی تفکیک نمود زیرا گاهی اوقات این ریسک ها، خودشان منشا ایجاد ریسک بازار هستند.

ریسک های اعتباری:

این نوع، ماحصل این رویداد هستند که طرف قرارداد، نخواهد یا نتواند به مواردی که در قرارداد به آنها متعهد شده است، عمل نماید.

تاثیر ریسک های اعتباری با هزینه جایگزینی وجه نقد ناشی از نکول (Default) طرف قرارداد سنجیده می شود.

این ضرر شامل احتمال نکول (Probability of Default)، مبلغ تحت نکول (Exposure at Default) و نرخ بازیافت (Recovery Rate) می شود.

به بیان دیگر می توان گفت که ریسک های اعتباری، ضرر های محتملی هستند که در اثر یک رخداد اعتباری اتفاق افتاده باشند، که رخداد اعتباری نیز زمانی که توانایی طرف قرارداد در انجام تعهداتش تغییر کند، اتفاق می افتد.

علاوه بر این، ریسک اعتباری شامل ریسک دولت ها زمانی که روی نرخ های برابری ارز اعمال نظر می کنند نیز می گردد.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله ریسک شرکت های حسابداری را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

" />

ریسک های اعتباری

ریسک های نقدینگی:

ریسک های نقدینگی در حالت کلی دو صورت دارند:

ریسک نقدینگی دارایی یا Asset Liquidity Risk:

ریسک نقدینگی دارایی که گاه با عنوان ریسک نقدینگی بازار-محصول نیز نامیده می شود زمانی که معامله با قیمت رایج بازار قابل انجام نباشد، ظاهر شده و بین طبقات دارایی های مختلف در زمان های متفاوت، نسبت به شرایط بازار می تواند تغییر کند.

ریسک های نقدینگی تامین مالی یا Funding Liquidity Risk:

که ریسک‌ جریان وجه نقد (Cash Flow Risk) نیز نامیده می شود، به ناتوانی پرداخت تعهدات بر می گردد، که می تواند به نقد کردن سریع و تبدیل ضرر روی کاغذ به ضرر واقعی، منجر شود.

حسابداری اشخاص

ریسک های عملیاتی:

ریسک عملیاتی همان گونه که از نامش مشخص است، ناشی از اشتباهات و خطا های فنی حین عملیات کسب و کار است.

اشتباهات مدیریتی، فقدان تجربه و دانش کافی از حوزه کسب و کار، نقص در اطلاعات، مشکل در پردازش داده ها و معاملات و غیره، همگی می توانند سر منشا ریسک های عملیاتی تلقی شوند.

باید توجه داشت که عواقب ریسک عملیاتی اما تنها مختص فرآیند های عملیاتی کسب و کار نخواهد بود و گاه منجر به ریسک های اعتباری و بازار نیز می تواند گردد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله کشف تقلب را به شما پیشنهاد می کنیم.

برای انجام کلیه خدمات حسابداری با شماره 09120202822 تماس بگیرید.

دیدگاه خود را بیان کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز علامت‌گذاری شده اند.*

دیدگاه

نام *

ایمیل *

سایت

Notify me via e-mail if anyone answers my comment.

نوشته شده توسط:

مریم کریمی

تگ:حسابداریحسابرسیسرمایه داری

نوشته مرتبط

  • حسابداری ارز دیجیتال

    به احتمال خیلی زیاد نام بیت کوین را شنیده اید. ارزشمندترین و معروف ترین ارز دیجیتال بیت کوین می باشد که این روزها به معنای واقعی دارای قیمت بالایی شده…

  • کارآموزی حسابداری چیست

    یک حسابدار قبل از وارد شدن به بازار کار باید به کلیه امور مالی و مالیاتی آشنا شود. این کارآموزان در کنار حسابدارن خبره، با انجام کارهای کمکی با تجربه…

  • نحوه ثبت حسابداری خریدهای خارجی

    عملیات خرید خارجی برای خرید کالا از خارج از کشور، به این صورت است که خریدار از طریق مکاتبه با فروشنده خارجی و یا مراجعه به نماینده آن در داخل…

آخرین نوشته ها

حسابداری ارز دیجیتال

به احتمال خیلی زیاد نام بیت کوین را شنیده اید. ارزشمندترین و معروف ترین ارز دیجیتال بیت کوین می باشد که این روزها به معنای واقعی دارای قیمت بالایی شده…

وام مضاربه ای چیست

وام مضاربه ای یک وام سود بخش برای فعالان بازرگانی و تجاری می باشد و برای رونق تجاری و افزایش ورود ارز به کشور به وسیله تمامی بانک های دولتی…

کارآموزی حسابداری چیست

یک حسابدار قبل از وارد شدن به بازار کار باید به کلیه امور مالی و مالیاتی آشنا شود. این کارآموزان در کنار حسابدارن خبره، با انجام کارهای کمکی با تجربه…

تمامی حقوق محفوظ استView Non-AMP Version

  • contact-bar-call
  • contact-bar-email

  • contact-bar-whatsapp

برچسب‌ها: ریسک

+ نوشته شده در یکشنبه سی و یکم مرداد ۱۴۰۰ ساعت 0:37 توسط صالح شریفی | نظر بدهيد

مهارتهای آتش نشانی

نوشته‌های پیشین

برچسب‌ها

BLOGFA.COM

به روز  رسانی

به روز رسانی وبلاگ

تجزیه و تحلبل  سیستم ها ((علم کنترل و ارتباطات))

مقدمه

تحلیلگر برای ترسیم وضع موجود سیستم (بصورت آنجه که هست ) نیازمند شناخت و درک روشنی از سازمان می باشد. لذا باید اطلاعاتی را از سیستم موجود بدست آورد . راهنمای اینکه چه اطلاعاتی باید جمع آوری شود . بطور کلی تحلیلگر ابتدا باید یک شناخت کلی از سازمان بدست آورد تحلیلگر این اطلاعات را می تواند از نمودار سازمانی و شرخ وظایف بدست آورد . دوم اینکه باید بداند فرایندها و گردش اطلاعات چگونه در سازمان انجام می گیرد که آن اطلاعات را نیز در فرایندهای درونی سازمان ، ورودیها و خروجیها و تبادل اطلاعات خواهد یافت . متن حاضر به توضیح و تشریح روشهای جمع آوری اطلاعات می پردازد.

تحلیلگر برای ترسیم وضع موجود نیازمند جمع آوری اطلاعات است . منابع جمع آوری اطلاعات عبارتند از:

1- نمودار سازمانی: نمودار یا چارت سازمانی یکی از مهمترین ابزارهای جمع آوری اطلاعات می باشد . این نمودار نشان می دهد که تقسیم کار در سازمان به چه شکل است ، سازمان چند معاون دارد ، معاونتها به چه واحدهایی تقسیم شده اند و واحدها چه ارتباطی با هم دارند این نمودار تقریبا یک طرح کلی از سازمان در ذهن تحلیلگر ایجاد می کند و می تواند اطلاعات مفیدی برای مراحل یعدی داشته باشد.

2- شرح وظایف : شرح وظایف نشان دهنده وظایف و اختیاراتی است که هر واحد سازمانی برای آن هدف ایجاد شده است . شرح وظایف هم بر اساس واحدها نوشته می شود و هم براساس فرد، لذا شناخت شرح وظایف واحدها می تواند درک منطقی تری از سیستم به ما بدهد، شرح وظایف حوزه قعالیت سازمان واحدهای درون آن را مشخص می کند.

3- شناخت ورودیها و خروجیها: هر سیستم در جریان فعالیت خود ورودیهایی دارد این ووردیها
می تواند مواد خام ،یا داده ها و خروجیها هم کالا یا اطلاعات باشد، شناخت اینکه سازمان و هر واحد سازمانی چه ورودی و چه خروحیهایی دارد کمک بسیاری به درک ما از وضع موجود سازمانی می کند ، البته این ورودیها و خروجیها یک حالت سلسله مراتبی دارند ، با در نظر گرفتن کل سازمان ورودیها و خروجیها یک ماهیت خواهند داشت اما آن ماهیت در سطوح معاونتها و ادرات متفائت خواهد بود.

4- شناخت فرایندهای درونی سازمان: این موضوع که چه مراحلی طی می شود تا یک ورودی به یک خروجی تبدیل شود بسیار مهم است . فرآیند به مجموعه ای از گامهای پی در پی گفته می شود که به یک ارباب رجوع خارجی یا داخلی ختم می شود . شناخت این فرآیند ها عامل حیاتی در طرح وضع موجود یک سیستم می باشد.

5- شناخت مشکلات و فرصتها: (نیازهای مدیران و کاربران) :گاهی سیستم با مشکل مواجه است که تحلیلگر با شناخت دقیق مشکلات وضع موجود باید سعی کند با طراحی ، در آینده آنها را برطرف کند چون ضرورتا جمع آوری اطلاعات هدف نیست، بلکه هدف اصلی درک نقاط قوت و ضعیف است از طرف دیگر گاهی مدیران با کاربران یک نیاز جدید را مطرح می کنند که در حقیقت یک فرصت برای ارتقاء سیستم است و شناخت این مشکلات و درک فرصتها به تحلیلگر کمک بسیار
می کند .

6- شناخت تبادل اطلاعات : چه اطلاعاتی و یا چه محتوایی بین واحدها تبادل می شود هر واحد چه اطلاعاتی را دریافت و چه اطلاعاتی را به واحدهای دیگر منتقل می کند این اطلاعات به چه شکلی ذخیره می شوند از چه فرصتهایی برای انتقال و ذخیره سازی استفاده می شود.

7- فرمهای مورد عمل: فرمها در سازمان نقش های انتقال و ذخیره سازی اطلاعات را بازی می کند، شناخت و درک فرمها مورد عمل کمک بسیاری به درک فرایندهای سازمانی می کند. برای
جمع آوری اطلاعات و شناخت وضع موجود می توان از چهار روش عمده ، پرسشنامه ، مصاحبه، مشاهده عینی و بررسی مدارک و اسناد استفاده نمود.

ابزارهای جمع آوری اطلاعات:

مصاحبه: مصاحبه مهمترین و مشهورترین و کاربردی ترین روش جمع آوری اطلاعات می باشد. عموما در مصاحبه تحلیلگر مستقیما با کار مواجه می شود افراد در سطوح مختلف سازمان دیدگاههای متفاوتی از سیستم دارند بنابراین انتخاب افرادی که به سیستم تسلط دارند اعم از مدیران و کارکنان در همه سطوح بسیار مهم است . برای طراحی سوالات مصاحبه دو دیدگاه وحود دارد :

الف) مصاحبه منظم (ساختی) : در مصاحبه منظم سوالات ، کلمات و عبارات و نوای آنها به گونه ای مشخص و از پیش تعیین شده و برای هر فرد یکسان است.

ب) مصاحبه آزاد: در این مصاحبه ، مصاحبه شده می تواند جمله بندی و نوع سوالات را برای هر پاسخ دهنده به تناسب شرایط وی تنظیم و با نظمی که برایش مناسب است مطرح کند.

مشاهده: در حالیکه پرسشنامه یک ابزار تحقیق است و به سوالات مشخصی محدود می شود اما مشاهده می تواند از تمام جهات و به طور دقیق سیستم را مورد مطالعه قرار دهد . یکی از مزایای عمده مشاهده این است که سیستم هر محیط طبیعی و روال عادی بررسی می شود مشاهده عینی عملکرد کارکنان ، گردش اطلاعات ، تبادل اطلاعات و نحوه ی تصمیم گیری می تواند اطلاعات بیشتری در اخثیار تحلیلگر بگذارد.

بررسی اسناد و مدارک: دومین ابزار تجزیه و تحلیل ، بررسی اسناد و مدارک است که می تواند اطلاعات بیشتری در اختیار تحلیلگر قرار دهد . بررسی اسناد و مدارک عموما برای درک روشنتر از وضعیت موجود سیستم است.گاهی اطلاعاتی مورد نیاز است که از پرسشنامه و مصاحبه بدست نمی آید مثلا فرمها، گزارشات ، قایلهای دستی ، میزان خرید، میزان فروش و...

اطلاعات موجود در این گزارشها ، تصویری کلی از روند امور در داخل موسسه را نشان می دهد بررسی و ملاحظه پرونده ها و مدارک ، میزان اشتباهات در اطلاعات ، نوع اطلاعات بایگانی شده ، نحوه بایگانی ، فرمت اطلاعات و دیگر اطلاعات مورد نیاز را در اختیار تحلیلگر قرار میدهد. تحلیلگر سیستم باید نحوه ی به کارگیری ابزارهای جمع آوری اطلاعات را بداند و بشناسد و مسلط باشد.

پرسشنامه : در پرسشنامه سوالات برای شخص فرستاده می شود و اطلاعات تکمیلی دریافت می شود، این روش موقعی استفاده می شود که ما نیازمند اطلاعاتی از تعداد زیادی افراتد در زمان کم هستیم . یکی از مهمترین محاسن پرسشنامه مربوط به سوالاتی است که نیازمند تعمیق (به جای جواب فوری) است. پرسشنامه اجازه ی فکر کردن به کاربر می دهد.

نتیجه گیری:

جمع آوی اطلاعات نه به عنوان یک گام بلکه به عنوان یک ضرورت، تا انتهای پروژه های تحلیل سیستمها با تحلیلگر همراه است . تحلیلگر برای درک سیستم باید به دنبال منابع اطلاعاتی برود که ساختار سازمانی ، شرخ وظایف، شناخت فرآیند های درونی سازمان ، ورودیها، خروجیها و فرمها در آن تشریح شده باشد.

تحلیلگر با ابزاری به جمع آوری اطلاعات می پردازد که مصاحبه ، مشاهده ، بررسی اسناد و مدارک ، پرسشنامه و نقاط قوت و ضعف هر یک تشریح شود. عموم نویسندگان روش مصاحبه و مشاهده ی مستقیم را برای درک بهتر سیستم پیشنهاد می کنند اما شاید با ترکیبی از ابزارها بتوان نتایج بهتری به دست آورد.

+ نوشته

صالخ شریفی کارشناس ارشد نیروی انسانی

مقدمه

کاربرد نتایج و یافته های پژوهش مدارس اثر بخش ، در مدتی بیشتر از یک دهه ،روندی متمایز در اقدامات آموزشی و پژوهشی بوده است. چنین کاربردی به وضوح به بهسازی مدرسه مرتبط بوده ، یک ویژگی پایای اصلاح مدرسه و اقدامات بازسازی ساختار محسوب می شود. تهیه و تدوین برنامه های مدیریتی و راهبردی اجرایی و کاربردی آن چنان که بر یافته های تحقیق مدارس اثربخش مربوط می شود ، به این منظور است که یک چارچوب بهسازی برای برنامه ریزی خاص مدرسه ای فراهم کند. ایجاد یک سیستم اطلاعاتی مدیریت ، به عنوان پایگاه داده برای تغذیه اطلاعاتی اقدامات اجرایی مدرسه اثر بخش مورد نیاز است. در متن زیر به تعریف و توضیخ مدرسه اثر بخش و همچنین روشهای نظارت بر برنامه های تاکتیکی و روشهای اثربخشی برنامه های تاکتیکی ایی که برای ایجاد مدارس اثر بخش است می پردازیم:

تعریف مدرسه اثر بخش : مدرسه اثر بخش ، مدرسه ای است که در آن نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نشان می دهد که همه آنان از خداقل تسلط قابل قبول در مهارتهای اساسی که لازمه موفقیت در مهارتهای اساسی که لازمه موفقیت در سطح بعدی آموزش مدرسه ای است ، برخوردار هستند. فرمول مدارس اثربخش که در سال 1979 توسط ادموندز و محققان دیگر آوازه و شهرت یافت، شامل هفت عامل همبسته زیر است:

1- حس ماموریت

2- رهبری آموزشی قوری در مدرسه

3- انتظارات سطح بالا از سوی همه ی دانش آموزان و کارکنان

4- مراقبت زیاد از پیشرفت دانش آموزان

5- جو مدرسه ای سالم و با انظباط

6- فرصت کافی برای یادگیری

7- مشارکت و مداخله والدین و اجتماع

تدوین برنامه های تاکتیکی: اجرای فراگرد برنامه ریزی راهبردی

موضوع اصلی این است که این داده ها برای اینکه در ارتباط با پژوهش بهسازی آموزشگاهی و مدارس اثر بخش معنی دار باشند، برحسب جنس، گروه قومی، پایگاه اقتصادی اجتماعی دانش آموزان تفکیک شوند (لزوت ،1989).

برای وارسی دقیق سطح ادراک و دریافت دانش آموزان ، معلمان ، سایر کارکنان و والدین درباره وجود عوامل هفت گانه یا همبسته های مدارس اثر بخش و سطخ کیفیت هر یک از آنها ، ابزارهای سنجشی و اندازه گیری در دسترس است ، ابزارهای ارزیابی جو مدرسه وافعا فراونند. این نوع اطلاعات باید جمع آوری و تفکیک شوند . اطلاعات راجع به معلمان ، کارکنان و والدین به ویژه باید برای هر پایه ، کلاس و موضاعات درسی تحلیل شوند.

راه اندازی و پشتیبانی برنامه های تاکتیکی برای ایجاد عوامل همبسته: تیم برنامه ریزی قبل از گردهمایی باید به داده هایی که تفکیک و آماده شده اند ، دسترسی داشته باشند حاصل وارسی داده های سخت و نرم منطقه را به صورت قابل استفاده در معرض دید تیم قرار گیرد و هدفها و مقاصد راهبردی و همه ی برنامه های عمل که برای تحقق آنها طراحی شده ، در دسترس تیم قرار گیرد.

پیشرفت منطقی کار ممکن است به شرح رپزیر باشد:

  • · درباره نیازهای مدرسه طبق روندهای تعریف شده و داده های ارایه شده جلسه تند اندیشی (طوفان مغزی) تشکیل دهید.
  • · برای محدود کردن نتایج تند ادیشی به مجموعه قابل کنترلی از هدفها و مقاصد، از فنون همرای سازی و ایجاد توافق (مثل گروه اسمی یا سروش) استفاده کنید.
  • · راجع به راهبردها و فعالیتهایی که برای تحقق هدفها و مقاصد در نظر می گیرید تند اندیشی کنید و با روش ایجاد توافق آنها را محدود سازید.
  • · هزینه های اجرای هر یک از راهبردها و فعالیتها پیشنهادی را برآورد کنید.

این کار ممکن است پیشاپیش از طریق در دسترس قرار دادن هزینه های استاندارد به شکل کارآمدتری انجام شود ، مثل تهیه میانگین هزینه آموزش فردی دانش آموز، میانگین وقت آزاد روزانه معلم و میانگین هزینه تربیت معلم و غیره.

  • · قواعد تصمیم (یعنی قابل حصول بودن ، استطاعت ،معنی دار بودن و 80% شانس موفقیت)
  • · فن تخصصیل میزان نیرو را به هریک از هدفها و مقاصد پیشنهادی اعمال کنید تا فهرست مجموعه هدفها و مقاصد محدودتر شود. این وظیفه را می توان به گروهای کوچک کارکنان واگذار کرد و پس از مشخص شدن عوامل خمایت کننده / بازدارنده توسط گروه از فنون ایجاد توافق برای اولویت بندی پیشنهادی استفاده کرد.
  • · اگر قبلا انجام نشده منابع موجود را به فهرست نهایی هدفها و مقاصد تخصیص دهید ( تنخواه بودجه اختیاری ، وقت آزاد معلمان ، ساعات داوطلبی و غیره) و هزینه هریک را مطابق راهبردها و فعالیتهای مربوط معین کنید.
  • · یک بازبینی و کنترل کیفی ومرتبط با هدف مشترکا انجام دهید و هدفها و مقاصد انتخاب شده را با برنامه راهبردی منطقه هماهنگ سازید و هر یک از هدفها و مقاصد را برحسب یک یا چند عامل همبسته مدارس اثر بخش طبقه بندی کنید.
  • · نظارت برنامه های تاکتیکی : خوب است که در داخل و مدرسه گروهای نظارتی یا کمیته هایی بر محور عوامل هفت گانه مدارس اثر بخش ایجاد شود و بهتر است که این امر در همه پایه های تحصیلی گسترش یابد برای حفظ روحیه و نگرش همکارانه نسبت به اجرای برنامه بهسازی مدرسه ، اعضای کمیته ها از همه گروههای آموزشی منصوب شوند . هر کمیتته ای می تواند الگوهای لازم برای نظارت عملیات اجرایی راهبرددهای عامکل مربوط به خود را به وجود آورد . این الگوها ممکن است شامل فعالیتهای باشد نظیر ملاقات از پیش برنامه ریزی شده با افراد و گروههای داخلی مدرسه به منظور جمع آوری اطلاعات ، پیگیری میانگین نمره های هر درس در هر پایه تحصیلی در فواصل زمانی از پیش معین شده ، یا ارزیابی غیر رسمی مکرر از ادراکات کارکنان درباره کیفیت اجرای برنامه بهسازی در ارتباط با عوامل همبسته مدارس اثربخش.
  • ارزشیابی برنامه تاکتیکی : یک فراگرد مستمر جمع آوری داده ها برای تامین در وندادهای نظام اطلاعاتی مدیریت (MIS ) باید فعال و بر قرار باشد . همچنان که کمیته اثربخشی مدرسه، اطلاعات از نوع داده های غیر رسمی و وقایع نگارانه جمع آوری می کنند نمرات دانش آموزان پایه های مختلف گردآوری شوند و داده های سخت آزمونها به مدرسه می رسند باید آنها را برای پایان سال و برای بازنگری و بررسی کارکنان ذخیره و انبار کرد.

نتیجه گیری:

در این نوشتار به نعریف مدارس اثربخش پرداخته شد و برنامه ای تاکتیکی لازم برای ایجاد و نگهداری این مدارس مورد بحث قرار گرفت. تهیه و تدوین این برنامهای مدیریتی و راهبردی اجرایی و کاربردی، بر یافته های تحقیق مدارس اثر بخش مربوط می شود چون یک چارچوب بهسازی برای برنامه ریزی خاص مدرسه ای فراهم می کند . اغلب پروژهای بهسازی آموزشگاهی که مشخصه اقدامات دهه گذشته بوده عناصری از یافته های پژوهشی مدارس اثربخشی و طرز کار متداول آنها را شامل بوده اند.

منبع : جری جی هرمن و جاینس ال هرمن (1393) ، برنامه ریزی تغییر و نوگرایی در مدیریت آموزشی ، ترجمه علی علاقه بند(تهران : نشر ارسباران)، فصل 6 ص 89تا 96

+ نوشته شده در شنبه سوم تیر ۱۳۹۶ ساعت 18:28 توسط خانم شریفی | يک نظر

علم کنترل و ارتباطات

عنوان : علم کنترل و ارتباطات

مقدمه

رویکردسیستمیبرنحوهبهکارگیرینظریهعمومیسیستمهاوعلمکنترل وارتباطاتدرمسائلصنعتیواجتماعیتاکید دارد. علمکنترلو ارتباطاتنیزبربکارگیریتفکرسیستمیدرحلمسائلمربوطبه کنترلوارتباطات تاکید میکند. استفادهازعلمکنترلوارتباطات علاوهبرپاسخگویبهنیازهایمفهومی،نیازهایعملیاتیسیستمرا نیزبرآورده میسازد،درواقعمیتواناینعلمرابهمثابهیکیاز شاخههایکلینظریهعمومیسیستمهادرنظرگرفت . در متن زیر به توضیح درباره ی علم کنترل و ارتباطات می پردازیم:

اصطلاحعلم کنترلوارتباطاتباتوجهبهاینکهاینعلمباانواعفراگردهایبازخور سروکاردارد،اصطلاحمناسبیمحسوبمیشود.

طبقه بندی سیستم ها بر اساس میزان کنترل پذیری :

درصورتیکهویژگیمیزانپیچیدگیرامبنایطبقهبندیسیستمهافرض کنیم،مجموعهایمشتملبرسیستمهایساده،سیستمهایپیچیده وسیستمهایبسیارپیچیدهقابلتشخیص خواهدبود. سیستمساده، سیستمیاستکهتعداداجزایتشکیلدهندهناکمبودنوروابط محدودیمیانآنهابرقرارباشددرحالیکهسیستمپیچیده،سیستمی استکهدارایاجزایبسیارزیادوبههموابستهباشدوسیستمبسیار پیچیدهنیزسیستمیاستکهشناساییوتشریحدقیقاجزاءوویژگی ها آن امکانپذیرنباشد.

بازخور به مثابه ابزاری برای کنترل:

سیستمهایبازخورابزاریهستندکهبهوفوربا آنهاسروکارداریموازقدمت زیادیبرخوردارندبه طوریکهپیشینه تاریخی آنها حداقلبهدوهزارسالپیش برمیگردد )مفهومبازخورسهمسیرتکاملیداشتهاست: ساعت آبی درقرنسومپیشازمیلاد؛دماسنجدراوایلقرنهفدهم؛سازوکارهای کنترلآسیاب بادیدرقرن هجدهم). باوجوداینمفاهیمواصولزیربناییسیستمهایبازخوردرقرنبیستمکشفشد. بدینترتیب شروعنظریهپردازیدرموردسیستمهایبازخورباپیدایشوارائهنظریههایجهشهایکوانتومیهمزمان بود.

نمودار خانه ای و نظریه عمومی سیستم ها:

نمودار خانه ای:

باتوجهبهفقدانزبانمشترکمیانپژوهشگرانرشتههایگوناگون،تلاشهاییبرایانطباقواستانداردسازی واژگانوعلائممورداستفادهبرایبررسیسیستمهایبازخورکنترلیصورتپذیرفتهاست. نمودارخانهای ابزاریاساسیبراینمایشکارکرداجزایسیستمکنترلیاست. درواقعنمایشاینچنینسیستم، شباهتهایزیربناییسیستمهایبهظاهرغیرمرتبطرابهطوردقیق آشکار
میسازد. هرخانهدریک نمودارخانهای،بهجاینشاندادنچیزهایینظیرموجودیتهایفیزیکیوتجهیزات،چیزهاییرانشان میدهدکهبایدانجامشوند. درنمودارهایخانهایازچهارعلامت اساسیاستفادهمیشود: 1- بردارها 2- خانه های پردازش 3- عملیات تبدیل یا انتقال 4- دایره ها

الف) بردارها: علامتیافرمانیهستندکهبادلالتبریک مقدارفیزیکیمعیندرجهتپیکانجاری
می شوند. اینجریان،یک جریانثبت کنندهانرژینیست بلکهیک جریاناطلاعاتیاست کهبروجودرابطهعلّیدلالت دارد. رایاینورودیازنامهایگوناگونینظیرفرمان،ارزشمطلوب،ومتغیرمستقلاستفادهمیشودو اغلب آن رابهمنزلهیک متغیرریاضیدرنظرمیگیرند.

ب) خانه های پردازش: درنمودارهایخانهای،متغیرهایسیستمازطریقخانهپردازشبهیکدیگرمتصلمیشوند. خانههای پردازشمحلیبرایانجامعملیاتریاضیبررویعلائمورودیهستندکهبهتولیدخروجیمیانجامد. علائمی کهواردخانهپردازش میشوندمستقلهستند،ولیعلائمیکه آن

راترک میکنندوابستههستندزیرااینعلائم خروجیهایا آثارسیستممحسوب میشوند.

ج) عملیات تبدیل یا انتقال: عملیاتانتقالبرعملیاتریاضیکهدرخانهپردازشانجاممیشوند،دلالتدارندبهاینترتیبخروجی خانهپردازشعبارتاستازحاصلضربعملیاتانتقالدرمقدارورودیها. اگریکعلامتدواثرجداگانه داشتهباشدیابهسویدونقطهمتفاوتبرود،نقطهایباعنواننقطهانشعابایجادمیکند. همچنیناگردو مسیربهیک نقطهواحدختمشوندیک نقطهاتصالخواهندداشت.

د) دایره ها : نقطهجمعنقطهایاست کهدر آندوکمیت یعنیعلامت فرمانیاوضعمطلوبباعلامت بازخوریاوضع موجودمقایسهمیشوند. ایننقطهرابایک دایرهنشانمیدهندکهدر آنعلائمبههمافزودهیاازهمکاسته میشوند. درمتونمربوطبهسیستم،نقطهجمعراگاهینقطهخطایاب،نقطهمقایسهکنندهیانقطهسنجش نیزمینامند.

به روز رسانی

1402/1/25